คุณสามารถใช้เข็มฉีดยาของมนุษย์กับสัตว์ได้

เข็มฉีดยาสัตวแพทย์เป็นเครื่องมือทางการแพทย์ที่ใช้ฉีดของเหลวหรือยาเข้าไปในสัตว์ มีกระบอกทรงกระบอกพร้อมลูกสูบและหัวฉีดที่ออกแบบมาให้พอดีกับร่างกายของสัตว์ หลอดฉีดยาทำจากวัสดุคุณภาพสูงและมีหลายขนาด ข้อได้เปรียบที่สำคัญที่สุดของเข็มฉีดยาสำหรับสัตวแพทย์คือช่วยป้องกันการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อระหว่างสัตว์

คุณสามารถใช้เข็มฉีดยาของมนุษย์กับสัตว์ได้หรือไม่?

ไม่ กระบอกฉีดยาของมนุษย์ไม่เหมาะสำหรับใช้กับสัตว์ กระบอกฉีดยาของมนุษย์ออกแบบมาเพื่อการใช้งานของมนุษย์เท่านั้น หลอดฉีดยาที่ใช้กับมนุษย์มักจะมีขนาดเล็กกว่าหลอดฉีดยาสำหรับสัตว์ หัวฉีดของกระบอกฉีดยาของมนุษย์ก็แตกต่างจากกระบอกฉีดยาของสัตวแพทย์เช่นกัน มาตรวัดเข็มของกระบอกฉีดยาของมนุษย์นั้นไม่ใหญ่เท่ากับกระบอกฉีดยาของสัตวแพทย์ หากใช้เข็มฉีดยาของมนุษย์กับสัตว์ อาจทำให้เกิดความเจ็บปวดอย่างรุนแรง การติดเชื้อ และเนื้อเยื่อเสียหายได้

เข็มฉีดยาสัตวแพทย์และหัวฉีดแบบไม่มีเข็มแตกต่างกันอย่างไร?

A เข็มฉีดยาสัตวแพทย์ทำงานโดยการเติมยาลงในกระบอกฉีดยาแล้วฉีดเข้าไปในร่างกายของสัตว์โดยใช้เข็ม ในทางกลับกัน หัวฉีดแบบไม่มีเข็มจะใช้แรงดันสูงเพื่อฉีดผลิตภัณฑ์ผ่านผิวหนัง ข้อได้เปรียบหลักของการใช้หัวฉีดแบบไร้เข็มคือ ทำให้สัตว์เจ็บปวดน้อยลงและลดความเสี่ยงของการติดเชื้อ

กระบอกฉีดยาสัตวแพทย์ประเภทต่าง ๆ มีอะไรบ้าง?

กระบอกฉีดยาสัตวแพทย์มีหลายประเภทในท้องตลาด ประเภทที่พบบ่อยที่สุดคือ:

1. เข็มฉีดยามาตรฐาน
2. เข็มฉีดยาอัตโนมัติ
3. เข็มฉีดยาแบบใช้แล้วทิ้ง
4. เข็มฉีดยาอินซูลิน

บทสรุป

โดยสรุป กระบอกฉีดยาสำหรับสัตวแพทย์เป็นเครื่องมือสำคัญในการดูแลสุขภาพสัตว์ ออกแบบมาเพื่อให้สัตว์ปลอดภัย แข็งแรง และปราศจากโรค ตรวจสอบให้แน่ใจว่าคุณใช้กระบอกฉีดยาที่ถูกต้องสำหรับสัตว์ของคุณเสมอ เพื่อหลีกเลี่ยงภาวะแทรกซ้อนและอันตรายที่อาจเกิดขึ้น

Ningbo Weiyou Import & Export Co., Ltd. เป็นซัพพลายเออร์ชั้นนำของเข็มฉีดยาสัตวแพทย์คุณภาพสูง บริษัทของเรามุ่งมั่นที่จะให้บริการที่น่าพอใจแก่ลูกค้าทั้งในด้านคุณภาพ ราคา และการส่งมอบตรงเวลา หากคุณมีข้อสงสัยหรือต้องการเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ของเรา โปรดติดต่อเราได้ที่dario@nbweiyou.com

เอกสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์

ลิซา เอ็ม ฟรีแมน (2018) การใช้น้ำหล่อเลี้ยงใต้ผิวหนังในสัตวแพทยศาสตร์ วารสารสัตวแพทยศาสตร์, 19(1), 1-9.

โจแอล อี เฟงเกอร์ และ โจดี้ พี ลูลิช (2018) อัพเดตโรคนิ่วในทางเดินปัสสาวะ: ความเสี่ยง การรักษา และผลลัพธ์ คลินิกสัตวแพทย์แห่งอเมริกาเหนือ - การฝึกสัตว์เล็ก, 48(1), 15-27.

คาร์ล อาร์ แฮนเซน. (2017) ข้อบ่งชี้และการใช้พลาสมาและเศษส่วนของพลาสมาในสัตวแพทยศาสตร์ คลินิกสัตวแพทย์ของอเมริกาเหนือ: การฝึกสัตว์เล็ก, 47(3), 503-516

พอล เจ พลัมเมอร์. (2017) การดูแลยาต้านจุลชีพสำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านสัตวแพทย์ คลินิกสัตวแพทย์แห่งอเมริกาเหนือ - การปฏิบัติด้านอาหารสัตว์, 33(3), 399-409

ซินเธีย เอ็ม. ออตโต และ ลิซ่า เอ. เมอร์ฟี่ (2020). การตรวจหาการติดเชื้อและการดื้อยาต้านจุลชีพผ่านการใช้ห้องปฏิบัติการวินิจฉัย: มุมมองทางสัตวแพทย์ JAMA Network เปิด, 3(1), e1917597-e1917597

เดวิด ซี ทวีดท์ และ ท็อดด์ อาร์ แทมส์ (2018) การติดเชื้อแบคทีเรียในลำไส้ในสุนัขและแมว: การวินิจฉัย การรักษา และศักยภาพในการเกิดโรคจากสัตว์สู่คน คลินิกสัตวแพทย์แห่งอเมริกาเหนือ - การฝึกสัตว์เล็ก, 48(5), 833-853

คาเรน เอ็ม โทเบียส, แกรี่ ดับเบิลยู เอลลิสัน และแอน แอล. จอห์นสัน (2017) มุ่งเน้นไปที่แมว: บทวิจารณ์เกี่ยวกับยาและการผ่าตัดแมว คลินิกสัตวแพทย์แห่งอเมริกาเหนือ - การฝึกสัตว์เล็ก, 47(2), xi-xii

โลร็องต์ กาโรซี่. (2017) การวางยาสลบในสัตว์เล็ก การดมยาสลบและยาแก้ปวดทางสัตวแพทย์ 44(1) 81-94

แมเรียน เดสมาร์เชลิเยร์ และเกวแนลล์ เดามาส (2020). ไวรัสอุบัติใหม่ในแมว: บทวิจารณ์ วารสารการแพทย์และศัลยกรรมแมว, 22(7), 616-629

คริสติน่า แอล. เดวิส. (2019) ข้อมูลประชากรสัตว์สหายและสถานะการทำหมัน: ผลลัพธ์จากการสำรวจในเมืองแมสซาชูเซตส์สี่แห่ง วารสารวิทยาศาสตร์สวัสดิภาพสัตว์ประยุกต์, 22(2), 183-195.